WWW.TOCZEN.PL

[folka]

Cześć Pimpa
Bardzo ładny post napisałaś na początek - od razu wiadomo, co i jak
Wiele z objawów, które opisałaś znam( z resztą nie tylko ja) z autopsji.
Wierzę, że powrót do pracy da wiele satysfakcji!
Też pracuję jako terapeuta z dziećmi niepełnosprawnymi (przede wszystkim niep. intelektualnie), jak zaczęło się choróbsko, a nie byłam jeszcze zdiagnozowana i leczona, było ciężko, bo nie dawałam sobie rady ze zwykłym podnoszeniem i przytrzymywaniem maluchów, rozkładaniem i składaniem obrazków i innych pomocy, ale od kiedy zażywam leki jest o niebo lepiej
Powodzenia życzę!

[Pimpa]

Było u mnie dokładnie tak samo, jak u Ciebie Folko, nie miałam siły do podnoszenia, usadzania dzieciaczków, w połowie zajęć już miałam mroczki przed oczami, zdarzyło mi się też stracić częściowo widzenie w prawym oku na pół dnia. W pracy myślałam tylko o położeniu się do łóżka. Byłam wrakiem. Dosłownie. Oblewały mnie zimne poty, myślałam wiele razy, że padnę na posterunku. Było mi tak okropnie zimno w pracy, że w przerwie biegałam do łazienki i grzałam się suszarką do rąk. Niedobrze mi się robi, jak o tym myślę . Urlop się kończy, ale myślę, że jestem już dużo mądrzejsza i będę się bardziej oszczędzać. Prowadziłam zajęcia z integracji sensorycznej, które wymagają siły fizycznej. Teraz z nich w dużej mierze zrezygnuję, bo mam zniszczony staw barkowy, naderwane więzadła jest tam też uraz mechaniczny, związany z podnoszeniem ciężarów Myślę, žrodzice moich podopiecznych na tyle się za mną stęsknili, że wybaczą mi.mniejsze fizyczne zaangażowanie :p Dam radę Dzięki jeszcze raz za miłe powitanie
_________________
Stay strong !!!

[Ankanow62]

witaj Pimpa
_________________
Animus aeger semper errat

[ania ha]

Witaj Pimpa.
Życzę zdrówka

[Pimpa]

Witam wszystkich
U mnie lekkie zawirowania : okazało się, że póki co bez encortonu ani rusz. Ostatnio było nieźle przez parę miesięcy, więc zeszłam z dawki do 5mg i było w porządku, do czasu jednak. Trzy dni temu zaczęła się karuzela z barkiem, drętwieniem ręki i nogi, nocne bóle stawów i mięśni itp, swędząca skóra... Na razie próbuję opanować sytuację, wracam do poprzednich dawek i jestem dobrej myśli Pozytywne jest to, że te objawy już nie budzą we mnie takiego niepokoju, jak na początku, po prostu są i trzeba do nich podejść zadaniowo. Myślę, że oswojenie się z chorobą bardzo ułatwia życie... Ważna jest też motywacja i małe przyjemności, których sobie nie odmawiam
Pozdrawiam
_________________
Stay strong !!!