WWW.TOCZEN.PL

[nenya]

Kolejny artykuł o wirusie, tym razem HIV, nie żeby się specjalnie przejmować, raczej żeby sobie uświadomić jakie to wszystko jest skomplikowane i dlaczego często występują problemy diagnostyczne...

Toczeń rumieniowaty układowy a infekcja wirusem HIV
Jerzy Świerkot, Beata Nowak, Jacek Szechiński
2005.08.17
Postepy Hig Med Dosw. (online), 2005; 59: 433-440

Dotychczas nie do końca poznano etiologię chorób układowych
tkanki łącznej. W patogenezie tych schorzeń brana jest także pod uwagę rola zakażeń retrowirusami.
Istnieją sprzeczne doniesienia na temat ewentualnej roli zakażenia
retrowirusami w indukcji TRU (tocznia rumieniowatego układowego). Krapf i wsp. przychylali się do teorii wskazującej na istotną rolę retrowirusów w patogenezie TRU, ale nie potwierdziły tego wyniki prac Peltona i wsp. Font i wsp. badali czy HIV-1 lub HIV-2 mogą odgrywać rolę w patogenezie TRU. W teście ELISA u 23% z 75 chorych z TRU wykryli przeciwciała przeciw HIV-1-p24, ale w badaniu Western-blot wyniki
te nie zostały potwierdzone.

Diagnostykę różnicową TRU i zakażenia HIV komplikuje to, że u pacjentów z TRU często są obserwowane fałszywie dodatnie wyniki testów serologicznych na obecność przeciwciał przeciwko HIV wykonywanych metodą ELISA. Dlatego konieczne jest u wszystkich chorych, u których stwierdzono dodatni wynik testu przesiewowego wykonanego metodą ELISA, wykonywanie testów potwierdzenia metodą Western-blot, które u chorych na TRU dają zazwyczaj wyniki ujemne. Dodatnie testy serologiczne mogą u chorych z TRU występować jedynie okresowo i częściej są stwierdzane w okresach większej aktywności choroby. W różnych pracach częstość fałszywie dodatnich testów wykonywanych metodą ELISA wahała się 0–45%.

Współistnienie tych dwóch chorób występuje rzadko. Podkoniec lat 90 ub.w. 500 tys. Amerykanów chorowało na TRU, a 220 tys. na AIDS. Statystycznie powinno być około 400 przypadków współistnienia tych dwóch schorzeń, a do 2002 roku opisano jedynie 29. Należy podkreślić, że jedynie 18 z 29 przypadków spełniało kryteria rozpoznania TRU zaproponowane przez ARA (pozostali spełniali mniej niż 4 z jedenastu kryteriów). Możliwe, że u tych chorych nie było współwystępowania TRU i HIV, ale jedynie objawy „pseudotocznia” u chorych z HIV. Istnieje kilka przyczyn, które miałyby to tłumaczyć:
• obie choroby dotyczą innych populacji: TRU – częściej młode kobiety, AIDS – częściej mężczyźni, ale obecnie w grupie 13–24-latków kobiety stanowią 49% chorych na HIV, a w Afryce Południowej 30% kobiet w ciąży
jest HIV pozytywnych;
• zapobiegać zakażeniu HIV miałyby leki antymalaryczne stosowane w leczeniu TRU;
• zwiększony poziom IL-16 u chorych z TRU miałby hamować transkrypcję HIV;
• zwiększone wytwarzanie przeciwciał u chorych z TRU, w tym przeciwciał, które na zasadzie mimikry molekularnej
reagują z fragmentami wirusa HIV;
• immunosupresja wywołana przez HIV miałaby zmniejszać ryzyko wystąpienia TRU;
• ze względu na podobne objawy nie wszystkie przypadki są prawidłowo rozpoznane; nie rozpoznaje się prawidłowo przypadki współistnienia tych dwóch schorzeń.

Często obserwowane jest złagodzenie objawów TRU po wystąpieniu zakażenia HIV, ale czasem mimo intensywnego leczenia dochodzi do zgonu. Opisano także przypadki zaostrzenia przebiegu TRU lub indukcji TRU po leczeniu antywirusowym. Po leczeniu HAART może rozwinąć się przewlekły toczeń skórny, który zazwyczaj dobrze odpowiada na leczenie lekami przeciwmalarycznymi i możliwa jest dalsza terapia antywirusowa. Należy także pamiętać o możliwości wzmożonej replikacji wirusa HIV po zastosowaniu leczenia glikokortykosteroidami i lekami immunosupresyjnymi u chorych z TRU. U chorych z HIV i TRU leczenie jednej choroby może pociągnąć za sobą nasilenie objawów drugiej.

Alonso i wsp. opisują przypadek kobiety z TRU z zajęciem nerek, u której wdrożono leczenie cyklofosfamidem. Spowodowało to wzrost HIV RNA, a krótko po zaprzestaniu leczenia cyklofosfamidem ponowne obniżenie poziomu HIV RNA do wartości niewykrywalnych. Świadczy to o konieczności indywidualizacji terapii u każdego chorego i rozważenia potencjalnych korzyści i zagrożeń, które każda decyzja terapeutyczna za sobą pociąga. Niektórzy autorzy sugerują, że TRU przyspiesza rozwój AIDS u chorych zakażonych HIV.

Należy podkreślić, że u każdego chorego, a zwłaszcza u chorych z grup ryzyka, u których występują dolegliwości reumatologiczne należy w rozpoznaniu różnicowym uwzględnić możliwość zakażenia HIV. Badania w kierunku HIV u osób z objawami przypominającymi układowe choroby tkanki łącznej powinny być wykonywane przede wszystkim u chorych z grup ryzyka, a w szczególności gdy występuje u nich nawracający półpasiec, leukoplakia włochata, łojotokowe zapalenie skóry, mięczak zakaźny lub pleśniawki w jamie ustnej. Bardzo ważne jest przeprowadzenie prawidłowej diagnostyki różnicowej także ze względu na podejmowane decyzje terapeutyczne.
W reumatologii coraz powszechniej są stosowane leki immunosupresyjne
(m.in. metotreksat, azatiopryna, cyklofosfamid, glikokortykosteroidy), które mogą nasilać objawy związane z zakażeniem HIV oraz doprowadzić do rozwoju zakażeń oportunistycznych.
Obecnie uważa się, że leczenie lekami przeciwmalarycznymi(hydroksychlorochiną – HCQ, chlorochiną) może być skuteczne u chorych zakażonych HIV ze współistniejącymi chorobami układowymi tkanki łącznej lub objawami przypominającymi te choroby. Korzystne efekty leczenia HCQ zarówno na zmiany związane z narządem ruchu, jak i przebieg choroby podstawowej wykazał Chiang i wsp.

Cały artykuł znajduje się TUTAJ

[Monika B]

Mnie w pewnym czasie robiono wszechstronne badania na HIV.bo juz nie potrafiono sobie z tym poradzic.......Cale szczescie ze byly negatywne...wole juz miec toczen.przynajmniej nie wiaze sie to z odsunieciem sie wszystkich .na kilometr i roznymi innymi reakcjami ludzi....
Moja kolezanka od lat miala dodatnie wyniki na kile .nie mowie co ona przezywala.w zasadzie zostala sama ,odsunela sie od facetow...na wiele lat.....okazalo sie ze ma toczen....wykryty 2 lata temu ..odetchnela.ale pare ladnych lat doroslego zycia zmarnowala........i chyba juz tak zostanieja pozostale badania metoda Elisa mialam wszystkie dodatnie....ale juz wiedzialam ze tak moze byc u mnie przy toczniu...
Monika

[Mella]

Niedawno przeglądałam moje wcześniejsze wyniki i zauważayłam, że też miałam robione badania w kierunku HIV, to było w 2001 r., kiedy bardzo zaczęły mi spadać płytki, na szczęście i HIV-1 i HIV-2 wyszły ujemne. Ale wtedy ANA były 1:40, anty ds DNA ujemny i c-ANCA i p-ANCA też ujemne.
_________________
"Wszyscy jesteśmy zdolni do wielkich rzeczy, jeśli nie pozwolimy, by pokonał nas strach przed własną słabością."
Jan Paweł II

[Monika B]

Czyli zrobiono ci badania wbrew twojej woli .przed pobraniem krwi powinnas wyrazic zgode na takie badanie..moja krew szla na haslo poza innymi zainteresowanymi .wiedzialy o tym 3 osoby .prof. lekarka prowadzaca i ja........
Monika

[Mella]

Tak szczerze mówiąc, to ja nawet nie bardzo wiedziałam na co mi pobierają, ale jak się dowiedziałam, że są ujemne to było miło. Tryb życia raczej nie wskazywałby na dodatni wynik, ale cholera wie Raz krew miałam przetaczaną, tylko muszę sobie teraz przepomnieć czy przed badaniem, czy po
_________________
"Wszyscy jesteśmy zdolni do wielkich rzeczy, jeśli nie pozwolimy, by pokonał nas strach przed własną słabością."
Jan Paweł II

[didulka]

mi tez robiono testy na hiv... mimo ze moja mama nie wyrazila zgody pozniej to dopiero na wypisie znalazlam...

[Mar]

Ja tesh mialam badania na Hiv robione...i wsio jest oki...ale lekarka mowila mi ze przy tej chorobie ktora mam to moga wyjsc wyniki sfalszowane naprawde bylam zszokowana ale bogu dzieki za pierwszym razem sie wyjasnilo ze to nie Hiv...
_________________
Pomimo wszystko...warto żyć...

[dika]

Mialam masę badań! Z czego wyszło,że mam tocznia układoeego. reumatyzm i wirusz wątroby typu C czyli żyć nie umierać!!!
_________________
Quod me nutrit me destruit!

[Mar]

Co do wirusa typu C to z tego co wiem to on moze dawac podobne dolegliwosci jak przy RZS...dlatego tez moja mama uparla sie bym zrobila na niego testy i naszczescie wyszlo ze jest ok
_________________
Pomimo wszystko...warto żyć...