WWW.TOCZEN.PL

[deimosek]

UDZIAŁ PROLAKTYNY W ZJAWISKACH ODPORNOŚCIOWYCHZ II Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach
Kierownik: prof. dr hab. n. med. Zbigniew Kalina W ostatnim okresie przeprowadzono wiele badań, których wyniki przemawiają za istnieniem wzajemnych, wielokierunkowych powiązań między układami: nerwowym, dokrewnym i odpornościowym. Uzyskano informacje,
że niektóre, dotąd niewymieniane hormony mogą modyfikować odpowiedź immunologiczną. Jednym z nich jest prolaktyna, zasadniczy hormon laktotropowy, który wydaje się wywierać głęboki wpływ na układ odpornościowy poprzez receptory prolaktynowe znajdujące się na różnych komórkach, m.in. na ludzkich i zwierzęcych limfocytach T i B, monocytach oraz na grasiczych komórkach nabłonkowych. Efekty immunologiczne oddziaływania tego hormonu obserwowano w badaniach in vitro, na zwierzęcym modelu doświadczalnym i u ludzi. Wynikają z tego nawet pewne implikacje lecznicze dotyczące chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów i toczniem rumieniowatym układowym oraz implikacje diagnostyczne - oznaczanie surowiczego stężenia prolaktyny może okazać się wskaźnikiem przydatnym w ocenie odrzucania przeszczepów serca. Chociaż regulacje neuroendokrynne równowagi odpornościowej są skomplikowane, to hamowanie sekrecji prolaktyny może wkrótce stać się pomocne
w kontroli aktywności chorób autoimmunologiczych.

Pozdrawiam
Olo
_________________
GG: 1708749

[didulka]

w klinice podaje sie chorym norprolac ale na ich wlasna odpowiedzialnosc... niestety prof kalina zmarl bodajzew zeszyl roku jego obie corki sa lekarzami jedna endokrynologiem a drugia bedzie robic specjalizacje z pediatrii

[Monika B]

Badania te robi sie pod kierownictwem profesora Hrycka.....od Ladnych paru lat...a lek o nazwie Norproloc bardzo pomaga w leczniu tocznia......
chorzy biorący Norproloc sa na mniejszych dawkach sterydów i czuja sie o wiele lepiej....
prolaktyna jest na zawsze ujeta w badaniach przy diagnozowaniu tocznia....a sam prof . Kalina wlascieie nie zajmował sie tym zagadnieniem.
Od poczatku byl to program naszego profesora.....a trwa to juz około 10 lat.....
pare razy pyłam czy ktos z was jest leczony Norprolakiem..ale chyba nikt , kto nie leczy sie w klinice w Ligocie nie miał styczności z lekiem..
każdy pacjent przed wprowadzeniem tego leku otrzymuje na początku informacje co do stosowania go i wpływu na organizm , musi sie z tym zapoznac .podpisuje stosowne oswiadczenie...i zaczyna go przyjmowac.co 3 ...pozniej juz 6 miesiecy ...na odziala przeprowadza sie ponowną diagnostyke.....zaczyna sie od bardzo niewielkich dawek......lek przyjmuje sie chwile przed snem....... to tyle o Norprolacu.......ja brałam go przez okres 6 mieisęcy.....niestety nie było efektów .a szkoda.....
lek jest w aptekach
Monika

[didulka]

ja nie biore norprolacu ale dr kosmider cos mi o nim wspominal.... jesli bylaby taka mozliwosc to bardzo chetnie sie zgodze chodzby na probe

[nenya]

Nowe znalezisko, znacznie okrojone, link do cpełnego tekstu będzie na końcu, gdyby ktoś zechciał zapoznać się z charakterystyką samej prolaktyny, bądź jej wpływie na rzs, to zapraszam, tu wklejam tylko info dotyczące tocznia:

Prolaktyna w układowych chorobach tkanki łącznej

Jolanta Parada-Turska, Bożena Targońska-Stępniak, Maria Majdan
Katedra i Klinika Reumatologii i Układowych Chorób Tkanki Łącznej Akademii Medycznej im. prof. Feliksa Skubiszewskiego w Lublinie
2006.05.16

Wiele badań wskazuje na udział PRL w patogenezie różnych chorób autoimmunologicznych, m.in. układowych chorób tkanki łącznej, w tym tocznia rumieniowatego układowego (TRU), reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), zespołu Sjögrena, twardziny układowej, polimialgii reumatycznej oraz seronegatywnych zapaleń stawów.

HIPERPROLAKTYNEMIA W TOCZNIU RUMIENIOWATYM UKŁADOWYM

Toczeń rumieniowaty układowy (TRU) jest autoimmunologiczną zapalną chorobą tkanki łącznej o niewyjaśnionej dotąd etiopatogenezie. W toczniu dochodzi do nieprawidłowej aktywacji układu immunologicznego u pacjentów predysponowanych genetycznie. Poza uwarunkowaniami genetycznymi i środowiskowymi istotną rolę w rozwoju choroby odgrywają czynniki hormonalne. Za udziałem hormonów w patogenezie TRU przemawia to, że na toczeń chorują głównie młode kobiety (85%) w wieku rozrodczym. O roli żeńskich hormonów płciowych w patogenezie TRU świadczą obserwacje wskazujące na wyraźny związek zaostrzenia klinicznych i laboratoryjnych objawów choroby u kobiet ciężarnych lub przyjmujących leki hormonalne.

Hormonem, który poza estrogenami może odgrywać istotną rolę w patogenezie i rozwoju klinicznych objawów TRU, jest PRL [40].
PRL działa immunomodulacyjnie, głównie immunostymulująco [70]. Wpływa na procesy proliferacji i różnicowania różnych komórek układu immunologicznego [66], co może wskazywać na możliwy jej udział w rozwoju TRU, choroby w patogenezie której nieprawidłowa regulacja immunologiczna odgrywa istotną rolę. Dotychczas nie udało się określić mechanizmów, w których PRL bierze udział w patogenezie TRU.

U około 20–30% pacjentów z TRU stwierdza się niewielką lub umiarkowaną HPRL, która jest zazwyczaj klinicznie bezobjawowa, tj. nie obserwuje się u tych pacjentów mlekotoku, ginekomastii, braku miesiączki [18,33,35,66].

Zagadnieniem otwartym pozostaje mechanizm powstania HPRL u chorych na TRU.
U większości chorych na toczeń przyczyna HPRL jest nieznana. Odpowiadać może za to czynnościowy polimorfizm genu PRL, który wpływa na nasilenie wytwarzania PRL przez limfocyty [63], lecz nie potwierdzono tego we wszystkich badaniach [51]. Zmienione miejscowe wytwarzanie PRL przez komórki układu immunologicznego miałoby się przyczyniać do rozwoju TRU przez zmiany funkcji limfocytów T. Dane te wskazują na możliwy molekularny mechanizm odpowiedzialny za związek między HPRL a rozwojem i progresją objawów TRU u ludzi.

Inną przyczyną HPRL w przebiegu TRU może być nadmierne uwalnianie w tej chorobie cytokin zwiększających sekrecję PRL, m.in. IL-1 i IL-6 [35].
Mechanizmy kontrolujące wydzielanie PRL są złożone i obejmują nie tylko układ dopaminergiczny, ale też modulatory peptydergiczne i inne neuroprzekaźniki, tj. serotoninę i kwas gammaaminomasłowy (GABA) [35]. Uszkodzenie któregokolwiek z tych układów może prowadzić do zaburzeń sekrecji PRL. Zaburzenia czynności układu peptydergicznego, upośledzenie metabolizmu dopaminy, a także nadmierny wpływ cytokin na wydzielanie PRL może przynajmniej częściowo wyjaśniać mechanizm HPRL w TRU.

U niektórych chorych na TRU hiperprolaktynemia jest związana z obecnością mikrogruczolaka przysadki mózgowej (prolaktynoma) wydzielającego PRL, z ciążą, przyjmowaniem leków wpływających na układ dopaminergiczny, przewlekłą niewydolnością nerek, niedoczynnością tarczycy i nadczynnością przytarczyc [49]. O gruczolaku przysadki należy myśleć, gdy stężenie PRL przekracza 100 ng/ml [46]. Niekiedy mikrogruczolaki przysadki są zbyt małe, aby je uwidocznić dostępnymi metodami obrazowymi, wówczas rozpoznajemy idiopatyczną HPRL [35]. Przewlekła HPRL wtórna do mikrogruczolaka zazwyczaj wyprzedza objawy kliniczne TRU [46].

U pewnej grupy pacjentów z TRU w surowicy można stwierdzić obecność przeciwciał przeciwprolaktynowych, które zaburzają wydzielanie PRL i wywołują HPRL [44]. Stężenie PRL jest wyższe u pacjentów z obecnymi przeciwciałami przeciwprolaktynowymi w porównaniu do pacjentów bez tych przeciwciał [44]. Wykazano, że duże cząsteczki PRL, charakterystyczne dla TRU, wykazują podobieństwo molekularne do przeciwciał przeciwprolaktynowych, mają zdolność tworzenia z nimi kompleksów immunologicznych, w ten sposób PRL staje się mniej aktywna biologicznie, co prowadzi do zmniejszenia aktywności choroby u tych pacjentów w porównaniu z pozostałą grupą chorych z HPRL [18].

Pierwsze doniesienie dotyczące HPRL w TRU dotyczyło mężczyzn [42]. Wykazano u nich istotne statystycznie podwyższone stężenia estronu w surowicy, obniżenie stężenia testosteronu i dehydrotestosteronu oraz podwyższone stężenie PRL w porównaniu do grupy kontrolnej zdrowych osób po dożylnym podaniu hormonu uwalniającego luteotropinę (LHRH) [42]. Duże stężenie PRL u mężczyzn z TRU może odpowiadać za obniżenie poziomu męskich hormonów płciowych. PRL blokuje bowiem wydzielanie hormonu luteotropowego (LH) i wrażliwość przysadki na działanie hormonu uwalniającego LH (LH-RH), zmniejsza w ten sposób działanie gonadotropin i wydzielanie hormonów płciowych [42].

HIPERPROLAKTYNEMIA W AKTYWNYM TOCZNIU RUMIENIOWATYM UKŁADOWYM

Do niedawna związek HPRL z aktywnością tocznia, szczególnie u pacjentek nieciężarnych pozostawał przedmiotem kontrowersji. Uzyskiwano często sprzeczne wyniki [7,36,67], co tłumaczono wpływem różnych czynników m.in. odmiennymi sposobami oceny statystycznej przeprowadzanych badań, heterogennością grup badanych, zróżnicowaniem skal służących do oceny aktywności TRU, różnym czasem trwania choroby, różnorodnością stosowanej terapii [19], a także obecnością przeciwciał przeciwprolaktynowych [43].

Najnowsze badania kliniczne i doświadczalne wskazują, iż istnieje wyraźny związek między stężeniem PRL w surowicy pacjentów chorujących na TRU (w tym kobiet ciężarnych i nieciężarnych) a aktywnością kliniczną i immunologiczną oraz ciężkością przebiegu choroby [28,35,44,57,67].

Jednym z pierwszych badań, w którym stwierdzono wyraźny związek HPRL z aktywnością TRU u kobiet ciężarnych było badanie przeprowadzone w 1991 roku [36]. Autorzy wykazali w nim, że za zaostrzenie objawów TRU obserwowane często w przebiegu ciąży może odpowiadać HPRL. Kobiety ciężarne z TRU od 20 tygodnia ciąży mają bowiem istotnie statystycznie wyższe poziomy PRL w porównaniu ze zdrowymi ciężarnymi, a najwyższe stężenia PRL obserwowano między 30 a 40 tygodniem ciąży [36]. Stwierdzono, że HPRL łączy się z obniżeniem stężenia estradiolu i testosteronu u ciężarnych pacjentek z aktywnym TRU [36].

Pacjenci z TRU przebiegającym z HPRL są zazwyczaj młodsi, mają krótszy okres trwania choroby [18]. Zaobserwowano silną dodatnią korelację między stężeniem PRL u ciężarnych chorujących na TRU a aktywnością choroby w ogólnej ocenie lekarza (physicians global assessment) i skali SLEDAI (SLE disease activity index) [35]. Konwencjonalne leczenie TRU (glikokortykosteroidy, leki przeciwmalaryczne, leki immunosupresyjne) obniża stężenie PRL, co bezpośrednio koreluje ze zmniejszeniem aktywności choroby, ocenianej za pomocą skali SLEDAI [67].

HPRL w TRU wiąże się z obecnością różnych autoprzeciwciał. U ludzi chorujących na TRU, szczególnie o ostrym, aktywnym przebiegu oraz w zwierzęcych modelach doświadczalnych tocznia stwierdzono wyraźny związek między HPRL a obecnością przeciwciał przeciwjądrowych (ANA), anty-dsDNA, anty-SS-A, anty-SS-B, przeciwkardiolipinowych, przeciwmikrosomalnych oraz hipokomplementemią [21,35,66]. Pacjenci z aktywnym TRU i dużymi stężeniami PRL mają znacznie, istotne statystyczni, podwyższone miana przeciwciał anty-dsDNA klasy IgG [35,54].

Szczególnie interesujący jest związek między HPRL, poziomem przeciwciał anty-dsDNA i rozwojem toczniowego kłębuszkowego zapalenia nerek u ludzi i u zwierząt doświadczalnych [31,35,54]. HPRL częściej wiąże się z obecnością przeciwciał a-dsDNA w młodszych wiekowo grupach pacjentek z TRU, szczególnie poniżej 50 r.ż, podczas gdy u pacjentek powyżej 50 r.ż. częściej stwierdza się przeciwciała a-SS-A i a-SS-B [2]. W jednym z badań wykazano, że podawanie myszom transgenicznym estradiolu i bromokryptyny (inhibitora sekrecji PRL) obniża miana przeciwciał anty-dsDNA oraz zmniejsza ilość depozytów IgG w nerkach w porównaniu do zwierząt, u których stosowano tylko estradiol [35,58].

Mechanizm, dzięki któremu HPRL odpowiada za wytwarzanie autoprzeciwciał nie został dotychczas wyjaśniony. PRL pobudza dekarboksylazę ornityny oraz aktywuje białkową kinazę C, enzymy pełniące bardzo istotną rolę w procesie różnicowania i proliferacji limfocytów [35]. Ponadto PRL może nasilać wytwarzanie immunoglobulin i autoprzeciwciał przez pobudzanie wytwarzania IL-4 i IL-6 przez pomocnicze limfocyty T [35].

HPRL wiąże się z istotnie statystycznie obniżonymi poziomami erytrocytów i limfopenią [42] oraz zmniejszoną aktywnością CH50 [17,35]. Pacjenci z HPRL w TRU znacznie gorzej odpowiadają na zastosowane leczenie [35,61].
Pacjenci z aktywnym TRU wykazują zwiększone wytwarzanie PRL o stosunkowo małej masie molekularnej: 11 kDa, 60 kDa, która jest aktywna biologicznie [20,41]. Ostatnio wykazano u pacjentów z TRU, że stężenie PRL o masie 130 kDa było 10-krotnie wyższe u pacjentów z TRU nieaktywnym w porównaniu do grupy pacjentów z aktywną postacią choroby [11].

HIPERPROLAKTYNEMIA A ZAJĘCIE NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH U CHORYCH NA TOCZEŃ

W przebiegu TRU procesem patologicznym mogą być objęte wszystkie układy i narządy. Wiele doniesień wskazuje, że HPRL w TRU wiąże się z zajęciem istotnych z rokowniczego punktu widzenia narządów np. nerek czy ośrodkowego układu nerwowego, a także z występowaniem zmian skórnych oraz w narządzie ruchu [35,66]. Może to wynikać z tego, że swoiste dla PRL błonowe receptory mają różnorodną lokalizację, występują m.in. na komórkach układu immunologicznego, skóry, błony maziowej, chondrocytach, osteoblastach, komórkach nerek, ośrodkowego układu nerwowego, śródbłonka i siatkówki [39].

Jednakże próby połączenia aktywności choroby lub zajęcia określonych narządów ze stężeniem PRL w surowicy, dawały niejednoznaczne wyniki, sugerując że stężenie PRL nie jest czynnikiem decydującym o zajęciu określonego narządu [52,59]. Jara i wsp. wykazali wyraźny związek między HPRL a podwyższonym stężeniem IL-6 w TRU przebiegającym z zajęciem nerek i z towarzyszącymi objawami neuropsychiatrycznymi [35]. IL-6 wydaje się brać udział w patogenezie TRU, gdyż stężenie tej cytokiny jest duże u pacjentów z aktywną postacią choroby [45].

Duże stężenia PRL i IL-6 stwierdzono zarówno w surowicy i w moczu pacjentów z aktywnym toczniowym zapaleniem nerek [35,52]. W tej grupie pacjentów byli chorzy z rozlanym rozplemowym, ogniskowym i błoniastym kłębuszkowym zapaleniem nerek [52]. Istotnie podwyższone stężenia PRL i IL-6 zarówno w surowicy jak i w moczu stwierdzono tylko u pacjentów z dużą aktywnością choroby nerek. Wykazano również odwrotną zależność między surowiczym stężeniem PRL i poziomem składowej C3 dopełniacza [35,52]. Autorzy sugerują, że PRL i IL-6 mogą gromadzić się lokalnie w zapalnie zmienionych nerkach i pobudzać limfocyty T i B do tworzenia nacieków komórkowych [52].

Wydaje się, że HPRL może brać udział w patogenezie objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN) u pacjentów chorych na TRU. W warunkach prawidłowych stwierdzono niewielkie ilości PRL odznaczającej się małą immunoreaktywnością w płynie mózgowo-rdzeniowym ludzi zdrowych [56]. PRL wykazuje wiele działań ośrodkowych, odpowiada m.in. za rozwój adaptacyjnych reakcji stresowych, wywiera działanie przeciwbólowe, jej nadmierne stężenia wywołują reakcje psychosomatyczne u kobiet, drgawki, osłabiają libido. Ponadto w strukturach OUN np. w splocie naczyniastym i w podwzgórzu występują receptory PRL. U chorych na TRU przebiegający z zajęciem OUN stwierdzono duże stężenia PRL, IL-1, IL-6 i interferonu-a w płynie mózgowo-rdzeniowym [1,32,35]. Pacjenci, u których TRU przebiega z zajęciem OUN wykazują podwyższone stężenia PRL i IL-6 w płynie mózgowo-rdzeniowym w stosunku do ich stężeń w surowicy, co może wskazywać na ich zwiększone miejscowe śródoponowe wytwarzanie [32].

AGONIŚCI RECEPTORA DOPAMINOWEGO W TRU

Bromokryptyna jest agonistą receptora dopaminowego D2, hamującym wydzielanie PRL, najczęściej stosowanym w leczeniu różnych postaci HPRL. Istnieją stosunkowo nieliczne próby kliniczne, w których wykazano korzystne działanie bromokryptyny u pacjentów z niewielką i umiarkowaną aktywnością TRU. W badaniu klinicznym, prospektywnym, otwartym, trwającym 6 miesięcy, stwierdzono zmniejszenie wskaźników aktywności klinicznej TRU oraz stężenia przeciwciał anty-dsDNA i IgG u pacjentów leczonych bromokryptyną, natomiast aktywność choroby nasilała się po zaprzestaniu przyjmowania leku [50]. Bromokryptyna zmniejsza objawy neuropsychiatryczne, niepokój, poprawia pamięć u pacjentów z TRU [69]. Lek zastosowany u pacjentów z TRU przebiegającym bez zajęcia narządów wewnętrznych wykazywał skuteczność porównywalną do hydroksychlorochiny, która jest powszechnie stosowana w leczeniu tej choroby [68]. Bromokryptyna stosowana u pacjentów z niewielką lub średnią aktywnością TRU zmniejsza aktywność choroby i pozwala na redukcję dawek glikokortykosteroidów [3]. Zaprzestanie leczenia bromokryptyną doprowadza po kilku miesiącach do nawrotu objawów klinicznych tocznia u pacjentów z objawami skórnymi [49].

PRL W INNYCH UKŁADOWYCH CHOROBACH TKANKI ŁĄCZNEJ

Dane z literatury wskazują, że u chorych na pierwotny zespół Sjögrena obserwuje się podwyższone stężenia PRL (1,3–2,4) w porównaniu z grupą kontrolną ludzi zdrowych [19,22]. Z badań El Miedany i wsp. wynika, że stężenie PRL w surowicy chorych było 1,84 wyższe niż w grupie kontrolnej [15]. Nie znaleziono natomiast żadnych korelacji między poziomem PRL a objawami klinicznymi choroby czy obecnością autoprzeciwciał (ANA, RF, Ro, La) [15].

Obserwując chorych na twardzinę układową (TU) stwierdzono podwyższone stężenie PRL u chorych z dużą liczbą objawów choroby (co najmniej 9), w porównaniu z chorymi z mniej niż 9 objawami TU. Stężenie PRL korelowało dodatnio ze stężeniem sIL-2R i sVCAM [65].

źródło

[kicia]

Nenya jesteś genialna!!!! noooo to wiele wyjaśnia...teraz jest jasne dlaczego wśród wieeeeelu innych badań robili mi też hormony!!!!! Nenya ja pierniczę powinnaś pracować w szpitalu, prowadząc informację dla niedoinformowanych pacjentów, traktowanych protekcjonalnie przez dupków żołędnych, którzy noszą miano lekarzy kontrolne MRI też ma teraz jakby większy sens...jesteś niezastąpiona...
_________________
De gustibus non est disputandum...

[nenya]

dzięki, tak jest! niezastąpiony geniusz polegający na -kopiuj wklej- no i jeszcze podkreśl, wytnij i zmniejsz
cieszę się, że się komuś przydało, bo znalazłam przypadkiem szukając info o SLEDAI

[Monika B]

nic dodać nic ując czyli leczenie w Ligocie ma jak najbardziej sens i Norprolac powinien znależc się w leczniu tocznia na równi z innymi lekami, także w innych szpitalach
_________________
Szczęście to jest to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy , ale na szukanie go warto poświęcić życie . ( Marie-Henri Beyle) - Stendhal

[Ani]

Proszę, a to ciekawy temat tu znalazłam. Otóż ciekawostką, przynajmniej dla mnie jest to, że ja w wieku 22 lat miałam 15-krotnie podwyższony poziom prolaktyny, trwało to do 25 roku życia i żadne leki nie chciały poziomu owej prolaktyny obniżyć. Stwierdzono wówczas naczynność przysadki mózgowej i hyperprolaktynemię. Daje to do myslenia, zastanawiam się bowiem, czy cała ta sytuacja nie miała wpływu na to, co się dzieje ze mną obecnie. Badań na ten hormon nie robiłm z cztery lata i z tego, co tu przeczytałam chyba byłoby warto...

[Monika B]

z dwoja złego , lepiej brac Norprolac niz sterydy, sporo osób bierze ten lek zamiast sterydów, spawdza sie w leczniu, , a samam prolaktyna spada, przy okazji wycisza tez tocznia
_________________
Szczęście to jest to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy , ale na szukanie go warto poświęcić życie . ( Marie-Henri Beyle) - Stendhal

[kinga]

siedzę i buszuję po forum i szukam sposobów leczenia, żeby zaatakować lekarza w lutym jak będę
skoro cyklosporyna nie działa...
wypytam o ten Norprolac, zainteresowały mnie informacje o nim
ciekawe, czy we Wrocławiu go stosują
jeszcze o cell cept zapytam
_________________
Odkąd przestałam przejmować się rzeczami, na które nie mam wpływu, mam wpływ na więcej rzeczy.

[Ewelina]

...hm..., tak sobie czytam o tej prolaktynie i owszem u mnie również był podwyższony poziom ów hormonu. Jako ciekwaostkę dodam może, bo wspominacie o leku zupełnie mi obcym, natomiast ja dodatkowo do sterydów przyjmuję lek o nazwie Bromocorn.
_________________
Z każdej ciemnej doliny jest jakieś wyjście, jakiś tęczowy szlak

[Monika B]

czyli bierzsz lek , ktory powoduje zmniejsznie aktywności przysadki mózgowej a tym samym zmniejszenie wydzielania prolaktyny, Norprolac także ma takie zadanie, nie wiem ile kosztuje to co bierzesz bo Norprolac jest lekiem drogim, lecznie zaczyna sie od malutkiej daweczki, pozniej systematycznie zwieksza do otrzymania efektu pożadanego,
_________________
Szczęście to jest to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy , ale na szukanie go warto poświęcić życie . ( Marie-Henri Beyle) - Stendhal

[Ewelina]

tak właśnie i jest b tani bo kosztuje całe 3.20 zł
_________________
Z każdej ciemnej doliny jest jakieś wyjście, jakiś tęczowy szlak

[Monika B]

a Norprolac kosztuje około 100 zl , tu wiec masz róznicę , kolosalną zresztą , dodajac do tego ceny innych leków mazna się załamac ,
_________________
Szczęście to jest to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy , ale na szukanie go warto poświęcić życie . ( Marie-Henri Beyle) - Stendhal