Nasz serwis wykorzystuje pliki cookies. Możesz je wyłączyć w ustawieniach przeglądarki. Dalsze korzystanie z witryny bez zmiany ustawień oznacza wyrażenie zgody na korzystanie z plików cookies.

rozumiem i zgadzam się
Forum WWW.TOCZEN.PL Strona Główna WWW.TOCZEN.PL
"systemic lupus erythematosus"
 
 Lupus ChatLupus chat  FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Choroba zwyrodnieniowa stawów (osteoartroza)

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum WWW.TOCZEN.PL Strona Główna -> Doniesienia Medyczne
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Robert
Moderator
Moderator


Dołączył: 02 Lut 2006
Posty: 6881
Skąd: Toruń / Warszawa

PostWysłany: Czw Sie 16, 2007 3:40 pm    Temat postu: Choroba zwyrodnieniowa stawów (osteoartroza) Odpowiedz z cytatem

Sprowokowany niejako przez protestującą lekarkę Wink Wrzucam chociaż trochę info. Komentarze mile widziane Cool


Choroba zwyrodnieniowa stawów


Definicja

Nie istnieje zwięzła i powszechnie przyjęta definicja choroby. Klinicznie określa ją ból stawów pojawiający się przy ruchach i postępująca dysfunkcja stawu.

Radiologicznie: cechy destrukcji chrząstki stawowej i podchrzęstnej warstwy kostnej współistniejące z cechami procesu naprawczego – zwiększenie masy kostnej (kondensacja struktury) w warstwie podchrzęstnej i wyrosła na granicy chrzęstno-kostnej (osteofity). Cechami patomorfologicznymi są ubytki chrząstki stawowej i tkanki kostnej ze współistnieniem cech na ogół mało aktywnego procesu zapalnego, który obejmuje torebkę stawową i okoliczne tkanki prowadzące do procesu zbliznowacenia.

Według definicji podanej w 1995 roku przez Keuttnera i Goldberga:

Choroba zwyrodnieniowa to wynik zarówno biologicznych, jak i mechanicznych zdarzeń, które destabilizują powiązane ze sobą procesy degradacji i syntezy chrząstki stawowej - chondrocytów i macierzy pozakomórkowej oraz warstwy podchrzęstnej kości. Proces ten może być zapoczątkowany przez liczne czynniki. Choroba obejmuje wszystkie tkanki stawu. Przejawia się morfologicznymi, biochemicznymi, molekularnymi i biomechanicznymi zmianami komórek macierzy, które prowadzą do rozmiękania, włókienkowatości, owrzodzeń i utraty masy chrząstki stawowej, stwardnienia i zagęszczenia tkanki kostnej, osteofitów i torbielek podchrzęstnych. Choroba zwyrodnieniowa charakteryzuje się bólem stawowym, tkliwością, ograniczeniem ruchomości stawowej, pojawiającymi się niekiedy wysiękami, procesem zapalnym, któremu nie towarzyszą objawy układowe".

Kliniczne podtypy choroby

Podział na podtypy może się opierać na różnicach pod względem rodzaju zmian patologicznych, etiologii procesu zwyrodnieniowego i lokalizacji zmian chorobowych.

Pod względem charakteru zmian patologicznych wyróżnić można proces określany jako hiperostoza usztywniająca.

W hiperostozie zmiany naprawcze, a szczególnie osteofity, zdecydowanie dominują nad procesami destrukcyjnymi.

Rozróżniamy hiperostozę usztywniającą zlokalizowaną (np. hiperostoza usztywniająca kręgosłupa, czyli choroba Foresdera) oraz hiperostozę usztywniającą szkieletu, w której proces jest rozsiany po licznych stawach. Hiperostoza usztywniająca bywa uważana za oddzielną jednostkę chorobową.

Pod względem etiologicznym dzielimy chorobę zwyrodnieniową na pierwotną (idiopatyczną), w której czynnik edopatogenetyczny jest nieznany, i wtórną, powstałą w wyniku różnych czynników, jak: uraz, wrodzone wady budowy, choroby metaboliczne, przebyte choroby zapalne stawów, zaburzenia hormonalne odkładanie się soli wapniowo-fosforowych na powierzchni stawu, uszkodzenia nerwów obwodowych i inne.

Na rozwój pierwotnej i wtórnej choroby zwyrodnieniowej istotny wpływ mają liczne czynniki predysponujące: późny wiek, płeć żeńska, czynniki etniczne, czynniki wrodzone, nieprawidłowa biomechanika stawu, nadwaga, wykonywany zawód, aktywność fizyczna, duża masa kostna i poziom hormonów.

Z punktu widzenia klinicznego istotne znaczenie ma podział według lokalizacji zmian. Odmienne jest bowiem znaczenie kliniczne istnienia zmian zwyrodnieniowych i różne postępowanie lekarskie w zależności od umiejscowienia zmian chorobowych.

Klinicznie najważniejszymi lokalizacjami są:

-staw biodrowy (koksartroza),

-staw kolanowy (gonartroza),

-kręgosłup (spondyloartroza).

Zmiany narządowe

Choroba zwyrodnieniowa stawów na ogół nie powoduje zmian w narządach wewnętrznych. Nierzadkie są objawy uciskowe korzeni nerwów obwodowych, wywołane kostnymi zmianami wytwórczymi, głównie kręgosłupa.

Diagnostyka różnicowa

Samo wykrycie zmian zwyrodnieniowych w stawie badaniem lekarskim i radiologicznym w większości przypadków nie stwarza trudności. Często jednak istnieją trudności w ocenie, czy obserwowane zmiany są wynikiem samego procesu zwyrodnieniowego, czy też proces ten nałożył się na istniejące wcześniej zmiany zapalne lub zmiany innego charakteru.

Czasem konieczne jest różnicowanie z martwicą ascetyczną nasad kostnych, chorobą odkładania pyrofosforanów wapnia lub chrzęstniako-kostniakowatością maziówki.

Badania konieczne do ustalenia rozpoznania

W zdecydowanej większości przypadków do ustalenia rozpoznania wystarczy badanie lekarskie i zdjęcie radiologiczne wykonane w dwóch płaszczyznach.

W przypadkach trudnych diagnostycznie może się okazać konieczne wykonanie niektórych badań, jak: CT, MRI, artroskopia, scyntygrafia izotopowa. W przypadkach ze współistnieniem wysięku stawowego zbadanie jego cech laboratoryjnych może być rozstrzygające w różnicowaniu z procesami zapalnymi.

Podstawą rozpoznania ch.z.s. w przychodni lekarskiej jest badanie radiologiczne uwidaczniające:
– zwężenie szpary stawowej (stawów kolanowych w pozycji stojącej),
– podchrzęstną kondensację struktury kości tworzących staw,
– obecność geod w nasadach kości tworzących staw,
– obecność osteofitów na krawędziach kości tworzących staw.

Należy przy tym podkreślić, że dominującymi klinicznymi objawami choroby są ból i ograniczenie zakresu ruchów w stawie, a pozostałe objawy zapalenia (obrzęk, wzmożone ucieplenie i zaczerwienienie skóry okolicy stawu), jeżeli w ogóle się pojawiają, to ich nasilenie jest niewielkie. Niskie są także laboratoryjne wskaźniki aktywności choroby [5].
*

Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego (koksartroza)

Definicja

Chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego charakteryzują skargi na ból pochodzący ze stawu podczas ruchu i zmiany stwierdzone badaniem radiologicznym - co najmniej istnienie osteofitów panewki stawu i/lub główki kości udowej.

Kliniczne podtypy choroby

W zależności od kształtu panewki stawu biodrowego koksartrozę można podzielić na:

- z panewką zbyt płytką (dysplastyczna),

- z panewką zbyt głęboką (protruzyjna),

- z prawidłową panewką.

W zależności od stosunku pomiędzy procesem destrukcji i procesem wytwórczym można podzielić na:

- koksartrozę destrukcyjną (uważaną również za postać martwicy aseptycznej głowy kości udowej dorosłych),

- koksartrozę hiperostotyczną - z przewagą osteofitów nad cechami destrukcji. W postaci tej dysfunkcja kończyny związana jest głównie z ograniczeniem ruchomości w stawie,

- postać mieszaną.

Rozpoznanie koksartrozy

Wywiad - skargi na bóle wywołane ruchem i obciążeniem kończyny, najsilniejsze podczas pierwszych mchów po okresie bezruchu, zlokalizowane od pachwiny do kolana, najczęściej w przednio-bocznej i przedniej części uda.

Badanie przedmiotowe - ograniczenie ruchomości w stawie i ból przy skrajnych ruchach. Najlepiej różnicujące są badania: rotacji wewnętrznej (norma dla dorosłych co najmniej 40°), przeprostu (15°) i rotacji zewnętrznej (60°).

Badanie radiologiczne - rozstrzyga zwykle o rozpoznaniu. Za dowód rozpoznania należy uważać obecność osteofitów na krawędzi panewki lub wokół główki kości udowej. W zdecydowanej większości przypadków proste zdjęcie radiologiczne jest wystarczające do ustalenia rozpoznania. Dolegliwości wywołane koksartroza zmuszają chorych do zgłoszenia się do lekarza zwykle dopiero w okresie, w którym zmiany anatomiczne są dość zaawansowane i dobrze widoczne na zdjęciu radiologicznym. Dlatego w każdym przypadku podejrzenia koksartrozy nie potwierdzonego wynikiem badania radiologicznego należy szukać innych przyczyn dolegliwości.

W różnicowaniu z martwicą głowy kości udowej konieczne jest wykonanie badania MRI stawu. W różnicowaniu z bólami pochodzenia kręgosłupowego opieramy się zwykle na szczegółowym badaniu podmiotowym i przedmiotowym oraz badaniu radiologicznym odcinka lędźwiowego kręgosłupa w dwóch płaszczyznach. Zespół krętarzowy (uszkodzenie przyczepów mięśni szkieletowych do górnej krawędzi krętarza większego z towarzyszącym zapaleniem okolicznych kaletek maziowych) jest częstym i zbliżonym pod względem objawów klinicznych do koksartrozy zespołem bólowym, niejednokrotnie też towarzyszy tej chorobie. Różnicuje go wyraźna tkliwość krętarza i pełny zakres ruchu w stawie, ale zwykle z bólem przy skrajnej rotacji zewnętrznej. Ze względu na poważne konsekwencje późnego rozpoznania przyczyn bólu okolicy stawu biodrowego, uda i kolana, każdy przypadek nastręczający wątpliwości diagnostyczne powinien zostać przebadany przez specjalistę.

Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (gonartroza)

Definicja

Za gonartrozę należy uważać ból i dysfunkcję kolana, w którym radiologicznie potwierdzono proces zwyrodnieniowy. Za potwierdzenie uważa się co najmniej obecność osteofitów na krawędzi stawowej kości piszczelowej i/lub udowej. Do rozpoznania konieczne jest wykluczenie innych przyczyn objawów klinicznych.

Kliniczne podtypy choroby

Gonartrozę dzielimy według rozmieszczania zmian destrukcyjnych chrząstki stawowej (zwężenia szpar w badaniu rtg) w jednej z 3 powierzchni poślizgowych stawu, na postać:

- przyśrodkową (najczęstszą) z przewagą zwężenia szpary stawowej pomiędzy przyśrodkowymi kłykciami kości udowej i piszczelowej. Postać ta łączy się ze szpotawością kolana,

- rzepkowo-udową; zwężenie szpary pomiędzy rzepką a kością udową najlepiej widocznie jest na zdjęciu stycznym rzepki,

- boczną - z przewagą zwężenia szpary stawowej pomiędzy bocznymi kłykciami kości piszczelowej i udowej. Rzadka w pierwotnej postaci gonartrozy. Łączy się z koślawością kolana.

Rozpoznanie

Rozpoznanie gonartrozy powinno być potwierdzone wynikiem badania radiologicznego. W różnicowaniu najbardziej pomocnymi, charakterystycznymi objawami są: bóle podczas ruchu (szczególnie bóle pierwszych ruchów) i trzeszczenie drobnoziarniste. Przy zajęciu powierzchni stawu rzepkowo-udowego silniejsze bóle pojawiają się podczas schodzenia.

Gonartrozie towarzyszy dość często niestały wysięk stawowy. Wszystkie powyższe objawy nie wykluczają współistnienia lub przebycia innych chorób stawu kolanowego, które były pierwotną przyczyną procesu zwyrodnieniowego. Należą do nich: urazy, zapalenia stawu, choroba odkładania pyrofosforanu wapnia, artropatia hydroksyapatytowa, uszkodzenie łąkotki, chrzęstniako-kostniakowatość maziówkowa, kosmkowo-barwnikowe zapalenie błony maziowej, rozwarstwiająca martwica aseptyczna, dysostoza wielonasadowa śródchrzęstna i inne rzadsze. Ocena zdjęcia radiologicznego w tych przypadkach może nie rozstrzygać o rozpoznaniu. W części przypadków konieczne okazuje się wykonanie badań na szczeblu specjalistycznym: artroskopii, oceny obrazu mikroskopowego maziówki, wysięku stawowego, CT, MRI lub badania izotopowego.

W rozpoznaniu różnicowym należy ponadto uwzględnić:

- uszkodzenie przyczepów (entezopatię) mięśnia czworogłowego uda do górnej bądź dolnej krawędzi rzepki (może przebiegać z niewielkim, niezapalnym wysiękiem),

- entezopatię mięśni tworzących "gęsią stopkę",

- koksartrozę lub martwicę aseptyczna głowy kości udowej manifestujące się wyłącznie bólem kolana.

Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa (spondyloartroza)

Definicja

Pojęcie spondyloartrozy, choć używane często i w różnych konstrukcjach nazewniczych (spondyloza, spondylosis deformans, spondyloarthritis), nie zostało nigdzie jednoznacznie zdefiniowane i pozostaje niejednoznaczne. Neurochirurdzy pod pojęciem spondylozy rozumieją zwykle wielopoziomową dyskopatię, lekarz ogólnie praktykujący obecność osteofitów na krawędziach trzonów kręgowych.

Zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze kręgów są jednym z najczęstszych zjawisk w patologii ludzkiej, ale ich znaczenie w patomechanizmie bólu i dysfunkcji kręgosłupa jest kontrowersyjne. Bóle spondylogenne mają zwykle mechanizm złożony, najczęściej są związane z patologią krążków międzykręgowych, powstałą w wyniku niefizjologicznych naprężeń tkanek, ale ten proces patologiczny prowadzi zwykle do zmniejszenia przestrzeni międzytrzonowej i wtórnie do zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych wokół trzonów kręgowych i w stawach właściwych (międzywyrostkowych) kręgosłupa. Starcze zmiany w krążkach międzykręgowych są również wyrazem zmian zwyrodnieniowych w składzie i strukturze molekularnej kolagenu i glikozaminoglikanów. Tak więc użycie tego terminu: choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa czy spondyloartroza nie definiuje przyczyny objawów klinicznych. Lepiej jest więc formułując rozpoznanie, nie używać tych pojęć, a w zamian starać się dokładnie sprecyzować główny mechanizm objawów klinicznych (np. przewlekła przepuklina jądra miażdżystego z wtórnymi zmianami zwyrodnieniowymi tego segmentu, artroza stawów apofizamych z wtórną stenozą kanału kręgowego, artroza stawów unkowertebralnych z objawami zespołu Barre-Lieou, hiperostoza usztywniająca kręgosłupa itp.).

Postacie kliniczne

Podział choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa - ze względu na podobieństwo objawów uszkodzenia różnych struktur oraz współistnienie różnych mechanizmów i źródeł bólu - nie może być oparty na zespołach objawów klinicznych.

Jedną podstawą podziału jest anatomiczna lokalizacja zmian zwyrodnieniowych. Należy się posługiwać tym podziałem tylko w pełnej świadomości, że wskazuje on na dominujące, ale zwykle nie jedyne źródło bólu.

1. Choroba zwyrodnieniowa stawów właściwych kręgosłupa

(stawów pomiędzy wyrostkami stawowymi kręgów, stawów apofizamych), stawy te oceniamy w badaniu radiologicznym odcinków szyjnego i piersiowego na zdjęciach bocznych, a odcinka lędźwiowego na zdjęciach skośnych. Tępy ból ujawnia się lub nasila zwykle podczas pozostawania w pozycji stojącej, przy pogłębionych fizjologicznych lordozach lub spłyconej kyfozie.

2. Choroba zwyrodnieniowa stawów unkowertebralnych (stawów Luschki)

Te niewielkie stawy rozmieszczone są symetrycznie w tylno-bocznych obrzeżach przestrzeni międzytrzonowej kręgów szyjnych. Obecność zmian zwyrodnieniowych w tych stawach manifestuje się zwykle pojawieniem lub nasileniem bólu karku podczas ruchów obrotowych głową ("objaw wstecznego biegu").

Ruchy te mogą również w mechanizmie podrażnień przydanki tętnic kręgowych wywołać zawroty głowy i zaburzenia równowagi (zespół Barre-Lieou). Na zdjęciu bocznym kręgosłupa osteofity tych stawów widoczne są na tylnych krawędziach trzonów kręgowych.

3. Artroza segmentu kręgowego wtórna do przewlekłej przepukliny jądra miażdżystego

Zmiany zwyrodnieniowe dotyczą zarówno trzonów kręgowych (kondensacja struktury kostnej, osteofity), jak też łuku kręgowego, głównie stawów apofizamych. Dolegliwości związane są głównie ze staniem i chodzeniem. Duże osteofity stawów apofizamych w odcinku lędźwiowym mogą wywoływać objawy stenozy kanału kręgowego.

4. Artroza kręgosłupowo-żebrowa

Dotyczy głównie stawów pomiędzy żebrami a wyrostkami poprzecznymi kręgów. Powodować może tępe, przewlekłe bóle pleców. Zmiany zwyrodnieniowe najlepiej widoczne są na przednio-tylnych zdjęciach radiologicznych.

5. Hiperostoza usztywniająca kręgosłupa (Choroba Forestiere - Rotes - de Querol)

Manifestuje się tworzeniem dużych zmian wytwórczych trzonów kręgowych, których kształt przypomina dzioby papuzie lub ściekającą stearynę. O hiperostozie kręgosłupa mówimy, jeśli wynik badania radiologicznego sugeruje połączenie tymi zmianami wytwórczymi co najmniej 3 sąsiadujących kręgów. Obecność zmian hiperostotycznych powoduje nie zmniejszające istnienie poczucia komfortu życia, ograniczenie elastyczności kręgosłupa oraz może powodować przewlekle, na ogół umiarkowane bóle.

6. Osteofitoza trzonów kręgowych

Ta postać zmian zwyrodnieniowych jest najczęstsza i najłatwiej wykrywalna badaniem radiologicznym. To sprawia, że zbyt często zmianom tym przypisuje się znaczenie w mechanizmie bólów okolicy kręgosłupa. Liczne badania wskazują, że obecność, wielkość ani stopień rozsiania tych zmian nie koreluje z poczuciem i natężeniem bólu. Co więcej, zmian tych nie można uważać za wyraz zwyrodnienia stawów, ponieważ nie posiadające torebki stawowej krążki międzykręgowe nie są stawami. Dlatego lepiej nie określać osteofitozy trzonów kręgowych jako spondylozy, a tym bardziej spondyloartrozy. Te pojęcia nozologiczne fałszywie sugerują istnienie choroby polegającej na obecności osteofitów, która może usprawiedliwiać skargi chorego.

Postępowanie lekarskie w chorobie zwyrodnieniowej stawów: biodrowego i kolanowego

Za najważniejszy element leczenia zachowawczego należy uważać postępowanie niefarmakologiczne, od którego należy zacząć leczenie każdego przypadku.

Postępowanie niefarmakologiczne

- Dokładne pouczenie chorego i jego najbliższego otoczenia o istocie choroby i znaczeniu przestrzegania programu leczenia.

- Zmniejszenie przyparcia powierzchni stawowych poprzez:

- redukcję wagi (u otyłych),

- używanie do przemieszczania się roweru (szczególnie w koksartrozie),

- laskę,

- balkonik,

- unikanie noszenia cięższych przedmiotów.

- Wkładki do obuwia zmniejszające wadliwe ustawienie osi kończyny.

- Ćwiczenia zwiększające masę mięśniową.

- Ćwiczenia w podwieszaniu lub wyciąg poprawiające ruchomość w stawie.

- Tutor (w gonartrozie z niestabilnością stawu).

- Fizykoterapia.

- Balneoterapia.

Stosowanie środków wpływających korzystnie na strukturę chrząstki stawowej

Nie istnieją preparaty farmakologiczne, których stosowanie może szybko i skutecznie poprawić strukturę i zwiększyć masę chrząstki stawowej. W użyciu jest jednak kilka preparatów, których korzystny wpływ na spowolnienie procesu destrukcji stawu został wykazany przynajmniej w części z przeprowadzonych dotychczas badań eksperymentalnych i klinicznych:

1. Siarczan glukozaminy (w Polsce preparat Arthryl) w saszetkach do stosowania doustnego.

2. Kwas hialuronowy (w Polsce preparat Hyalgan) do podawania dostawowego (głównie do kolan), w seriach od 3 do 5 iniekcji w odstępach tygodniowych, podawanych co roku.

3. Diaceryna (Diacerein, Artrodar) w kapsułkach po 50 mg.

4. Wyciągi z owoców awokado i soi, zawierające nie ulegające zmydleniom kwasy, które mają stymulować syntezę macierzy chrząstki.

5. Wyciągi z chrząstek rekina.

Wartości lecznicze środków tej grupy są wysoce prawdopodobne, ale niepewne, dlatego leczenia nimi nie można uważać za obowiązujący standard postępowania.

Propozycja algorytmu postępowania

Postępowanie niefarmakologiczne



Przy niewielkich, niestałych bólach wcieranie preparatów ze środkami przeciwbólowymi, przeciwzapalnymi lub capsaicyną (np. Capsiderm). Doraźne stosowanie analgetyków.



Przy bólach umiarkowanych stosowanie środków przeciwbólowych, jak acetaminofen lub tramadol.



Przy braku poprawy: niesteroidowe leki przeciwzapalne. U osób obciążonych ryzykiem choroby wrzodowej ewentualnie łącznie z mizoprostolem. Można przypuszczać, że w niedalekiej przyszłości najczęściej używanymi środkami tej grupy będą selektywne inhibitory cyklooksygenazy 2 i/lub preparaty, których jednoczesny korzystny wpływ na chrząstkę stawową zostanie wyraźnie udowodniony.



W koksartrozie chirurgiczne nawiercanie głowy kości udowej (celem rewaskularyzacji).



Korzystny efekt leczniczy w gonartrozie można uzyskać serią przeplukiwań chorego stawu fizjologicznym roztworem chlorku sodowego (solą fizjologiczną).



Hyalgan dostawowo.



W towarzyszącym wysięku stawu kolanowego ewakuacja płynu i jednorazowe podanie dostawowe leku z grupy glikokortykosteroidów. Postępowanie to można parokrotnie powtórzyć w odstępach kilkutygodniowych lub dłuższych.



W przypadku uporczywie nawracających wysięków w stawie kolanowym - seria od 2 do 7 synowiortez rifamycyną SV po uprzednim znieczuleniu bifukainą.



Leczenie operacyjne: artrodeza, endoproteza, transplantacja chrząstki.

Leczenie wspomagające

- Przyjmując udział patologii naczyń krwionośnych w patogenezie zwyrodnień stawów (częste skojarzenie z żylakami), można stosować środki poprawiające krążenie i metabolizm tkanek (Detralex, Aescin, wit. C, rutynę).

- Pagosid - preparat ziołowy działa przeciwzapalnie i przeciwbólowe. W niektórych przypadkach może zastąpić stosowanie analgetyków, w innych wspomaga ich działanie.

- Środki homeopatyczne i homeotoksyczne (Zeel T).

- Są zwolennicy stosowania w przypadkach ze znacznymi odczynami bólowymi i zapalnymi niskodawkowej glikokortykoterapii (np. 2,5 do 5 mg Encortonu na dobę).

Inne propozycje lecznicze, jak stosowanie inhibitorów metaloproteaz, czynnika wzrostu, hydroksychlorochiny i szereg dalszych ma charakter leczenia eksperymentalnego, które nie powinno być na tym etapie polecane.

Postępowanie w chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa

Postępowanie w przypadkach bólu i destrukcji kręgosłupa wywołanych procesem zwyrodnieniowym jest różne w zależności od lokalizacji i charakteru zmian oraz towarzyszących przyczyn bólu.

Wspólnymi zasadami postępowania są: odciążenie, korekcja wad postawy, stosowanie ciepła, analgetyki, niesteroidowe leki przeciwzapalne, fizykoterapia i balneoterapia.

– redukcja ciężaru ciała (dotyczy osób z nadwagą),
– codzienna gimnastyka rekreacyjna (ćwiczenia w odciążeniu i zwiększające masę mięśni zwłaszcza czworogłowych uda),
– sport rekreacyjny (pływanie, rower normalny lub stacjonarny, szczególnie przy zajęciu stawów biodrowych i kolanowych),
– zaopatrzenie w sprzęt ortopedyczny (laska, kule, balkonik, gorset, wkładki do obuwia, stabilizatory stawów),
– fizykoterapia (kinezyterapia, elektroterapia, krioterapia),
– kompleksowe leczenie sanatoryjne z balneoterapią,
– akupunktura
*


----------------------------------------------------------------
Źródła

Leszek Szczepański - Choroba zwyrodnieniowa stawów, 16.08.2007

* Jacek Pazdur - Choroba zwyrodnieniowa stawów – postępowanie terapeutyczne, Przewodnik Lekarza 10/2003, s. 77-82
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość
Robert
Moderator
Moderator


Dołączył: 02 Lut 2006
Posty: 6881
Skąd: Toruń / Warszawa

PostWysłany: Czw Sie 16, 2007 3:43 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

W nawiązaniu do art. o korzystnym działaniu dzikiej róży - Dzika róża na reumatyzm tym razem info o skutecznym łagodzeniu skutków choroby zwyrodnieniowej stawów. Smile


Doktor róża z dzikiej plaży


Jest już skuteczny sposób na łagodzenie skutków choroby zwyrodnieniowej stawów. Statystycznie cierpi na nią co piąty człowiek w Polsce, ale praktycznie jest ona niemal nieunikniona, skoro dotyka każdą osobę powyżej 50. roku życia. Naukowcy z Kopenhagi odkryli lekarstwo w owocach dzikiej róży.

Dobroczynna substancja to galaktolipid, czyli galaktoza oraz kwasy tłuszczowe. W skrócie naukowcy nazwali ją GOPO. Zawarta jest w owocach dzikiej róży -w gatunku Rosa canina. Występuje w sposób naturalny prawie w całej Europie.

Badania skuteczności GOPO przeprowadziły trzy placówki: Duński Instytut Nauk Rolniczych, Szpital Uniwersytecki w Kopenhadze oraz Duński Uniwersytet Nauk Farmaceutycznych. Testom poddano ponad pięć tysięcy osób. Wyniki zostały przedstawione podczas Kongresu Reumatologicznego w Barcelonie.

Utrapienie

Drugim pod względem częstości powodem odwiedzin w gabinetach lekarskich (pierwszy to infekcje) są dolegliwości stawowe. Wśród nich zaś najczęstsza dolegliwość to tak zwana choroba zwyrodnieniowa stawów.

Naukowcy nie mają pewności, co wywołuje tę chorobę. Wśród przyczyn wymieniają wiek (powyżej 45. roku życia), nadwagę, tryb życia przeciążający stawy, intensywnie uprawiany sport, przebyte urazy. Zwyrodnienie stawów sprawia, że uwalniane są substancje wywołujące stan zapalny. Prowadzi to do przyspieszonego niszczenia chrząstki stawowej, zmniejsza się jej ilość, powierzchnia stawu staje się nierówna. To z kolei jest przyczyną opuchlizny i bólu, zmniejszonej ruchomości stawów. Zwyrodnienie dotyka najczęściej stawów biodrowych, kolanowych, kręgosłupa i palców rąk.

Wzrost średniej długości życia sprawia, że problem narasta, zwyrodnieniowa choroba stawów jest obecnie najczęstszą przyczyną niezdolności do pracy zarobkowej.Wagę problemu doceniły ONZ i WHO (Światowa Organizacja Zdrowia), ogłaszając lata 2000 - 2010 dekadą kości i stawów.

Pomógł przypadek

Rolnikowi z duńskiej wyspy Langeland doskwierały bóle ramion. Lekarz postawił diagnozę: choroba zwyrodnieniowa stawów i przepisał środki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Niewiele pomagały. Nieoczekiwanie, skuteczna okazała się pasta z owoców dzikiej róży rosnącej przy plaży. Robiła ją od lat mieszkanka wyspy Erika Tove.

Erik Hansen sam zaczął zbierać owoce dzikiej róży, suszyć, mielić na proszek i zażywać. Dolegliwości zmalały. Hansen zaczął obdarowywać proszkiem znajomych. O "cudownym" specyfiku zrobiło się w Danii głośno. Trafił on wreszcie do rąk naukowców. Pierwsze badania przeprowadzono w pracowni mikrobiologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Kopenhadze. Badaniami kierował prof. Arsalan Kharazmi.

Wykazały między innymi, że GOPO działa przeciwzapalnie, łagodzi ból, hamuje migrację leukocytów. Badania prowadzone niezależnie w trzech placówkach udowodniły, że 88 proc. osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów, którym podawano GOPO, odczuwa wyraźne osłabienie objawów choroby.

Okazało się jednak, że jest to substancja wrażliwa na wysoką temperaturę, dlatego praktycznie nie ma jej w przetworach z owoców dzikiej róży, tak powszechnych w naszej strefie geograficznej - w sokach, konfiturach, herbatach owocowych (w Szwecji jadana bywa zupa z dzikiej róży). GOPO w tych przetworach ulega zniszczeniu. Ostatecznie badania wykazały, że można uzyskiwać GOPO w temperaturze nieprzekraczającej 40 st. C. A to oznacza, że substancję tę niszczy nawet suszenie na słońcu owoców dzikiej róży.

Polska też pomaga

Badania laboratoryjne doprowadziły do powstania preparatu o nazwie Litozin. Nie wywołuje on skutków ubocznych, nie wchodzi w interakcje z innymi lekami.

Preparat Litozin powstaje na terenie Danii, lecz znaczna część surowca do jego produkcji rośnie w Polsce, w Czaplinku na Pomorzu. Posadzono tam na próbę 50 krzewów Rosa canina, a zebrane owoce posłano do Danii, do laboratoriów firmy farmaceutycznej Dans Droge. Analiza wykazała, że skład chemiczny Rosa canina rodem z Polski jest odpowiedni, dlatego założono tam plantację. Na razie jest ona wstanie dostarczać rocznie 20 ton owoców dzikiej róży.

- Docelowo planowane jest powiększenie plantacji do 50 hektarów. Uprawa jest bardzo opłacalna, mało uciążliwa, zbyt owoców zapewniony - podkreśla Daniel Piętosa, nadzorujący plantację.

źródło - Rzeczpospolita, 16.08.2007
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość
Ani
Master butterfly
Master butterfly


Dołączył: 17 Gru 2006
Posty: 1078
Skąd: Szczecin

PostWysłany: Pią Sie 17, 2007 5:37 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

O, ciekawe, ciekawe, dałam do poczytania mojemu tacie i siostrze, oboje chorują na zwyrodnienie stwów kolanowych, tata już od bardzo wielu lat, a siostra od kilku, a ma dopiero 39 lat Confused Oboje biorą leki na wzmocnienie i odbudowę chrząstki stawowej, w postaci zastrzyków dostawowych z kw.hialuronowego, to leczenie daje najlepsze efekty, ale serie zastrzyków trzeba powtarzac co pół roku...Biorą również w okresach zaostrzonego bólu NLPZ.
_________________
Wspomnienia są jak światła i barwy - podświetlają i retuszują przykrości naszego życia.
Joseph Wittig
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
nenya
SuperMOD
SuperMOD


Dołączył: 04 Lip 2004
Posty: 6875
Skąd: Warszawa

PostWysłany: Pon Wrz 17, 2007 8:27 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

niepokojące doniesienie -

Palisz, uważaj na kolana - choroba zwyrodnieniowa tylko jednego kolana może stanowić sygnał informujący o wczesnych stadiach nowotworów płuc...
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
Monika B
Moderator
Moderator


Dołączył: 14 Lis 2004
Posty: 17307

PostWysłany: Sro Wrz 19, 2007 10:17 am    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

potwierdzam zwiazek z paleniem a bolem kolan, to przykład mojego taty, kolana zaczeły bo bolec jakis czas temu, dosłownie po roku jak zaczęły się problemy z kolanami stwierdzono u niego nowotwor płuc, na szczęscie bez przerzutów , a wiec lepej niech twoi bliscy Ani uważają
_________________
Szczęście to jest to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy , ale na szukanie go warto poświęcić życie . ( Marie-Henri Beyle) - Stendhal
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość
Robert
Moderator
Moderator


Dołączył: 02 Lut 2006
Posty: 6881
Skąd: Toruń / Warszawa

PostWysłany: Pią Maj 30, 2008 8:54 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Parę słów nt.
Arrow Miejsca reumoortopedii w procesie leczenia chorych reumatycznych
Reumatologia 2007; 45/1 (supl. 1): S 37–40
autorzy: Paweł Małdyk, Cezary Michalak
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość
kasiakuc
Master butterfly
Master butterfly


Dołączył: 20 Sty 2006
Posty: 4903
Skąd: kraków

PostWysłany: Nie Sie 03, 2008 7:51 am    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

mam pytanie czy geody w stawach rąk sa zwyrodnieniem stawów?
w rtg wyszło mi drobne geody w głowach paliczków proksymalnych, geody w głowach paliczków środkowych , geody w głowach kości śródręcza ..i nie moge dojść w google do niczego konstruktywnego w tej mierze ..prosze o pomoc..i zaspokojenie moich obaw..dzięki.. Slonko
_________________
cieszmy sie każdą chwilka bo życie tak krótkie jest
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość
Agnieszka14
Master butterfly
Master butterfly


Dołączył: 04 Gru 2005
Posty: 1084

PostWysłany: Pon Sie 18, 2008 5:58 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Witaj Kasiu. Tak, geody widziane w rtg to radiologiczny objaw zwyrodnienia.
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum WWW.TOCZEN.PL Strona Główna -> Doniesienia Medyczne Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


Powered by PhPBB © 2001, 2002 phpBB Group