WWW.TOCZEN.PL

[Mikalika]

Dzień Dobry

Spędziłam kilka godzin czytając informacje umieszczone na tym forum. Jestem pod wrażeniem fachowości, co nie zmienia faktu, że mam totalny mętlik w głowie
11 lat temu zrobiono mi kontrolne badania podstawowe krwi, w których wyszło, że mam jedynie 2900 białych krwinek. Pobrano mi szpik z talerza biodrowego (w szpitalu w Malborku) i wysłano materiał do Gdańska. Stamtąd przyszedł wynik wskazujący na zespół mielodysplastyczny. Z tym wynikiem udałam się do hematologa w Olsztynie. Ponownie pobrano mi szpik kostny, tym razem z mostka. Badanie nie potwierdziło zespołu mielodysplastycznego. Test hydrokortyzonowy wyszedł dobrze. Liczba białych krwinek po podaniu hydrkortyzonu wzrosła. Od tego czasu jestem pod stałą (1 raz na rok) opieką poradni hematologicznej. Rok temu liczba białych krwinek spadła do 2600, więc pobrano mi ponownie szpik, wyniki wyszły bardzo podobne jak te 10 lat temu, niczego nie stwierdzono.
Na przestrzeni tych 10 lat pojawiły się następujące objawy dodatkowe:
- pulsujący szum w lewym uchu (słuch mam doskonały, MR głowy niczego nie wykazał)
- zmęczenie (po pracy nie mam siły na nic)
- nadwrażliwość piszczeli (nie ma opcji, żeby mi w nocy mąż położył swoją nogę na mojej. Zawsze się obudzę z bólu)
- bóle kolan
- problemy z przełykaniem (klucha w gardle, kilkakrotne próby, by połknąć mały kęs)
- przyspieszone bicie serca (rzadko)
- trudności w oddychaniu (jakbym nie mogła do końca wziąć oddechu)
- drętwienie/mrowienie w kończynach górnych (jeden z objawów, który pojawił się niedawno. Kilka razy zbielała mi dłoń, ale wiążę to z tym, ze na tym ramieniu od lat noszę torebkę, często bardzo ciężką)
W tym też czasie wykonano mi różne badania, w tym przeciwciała ANA, komórki LE, Igg i Igm (borelioza) - wszystko wyszło ujemne.
Zaczęłam więc podejrzewać, że może to jakieś zaburzenia psychiczne, że ja to wszystko zmyślam. Poszłam więc do psychiatry a potem do psychologa, którzy stwierdzili, że w tym zakresie nic mi nie dolega, a jedynie odczuwane dolegliwości powodują stres i ciągłe zamartwianie się stanem zdrowia. Dodam, że nie mam problemu z zasypianiem. Z reguły zmęczenie jest tak duże, że nie pamiętam momentu przyłożenia głowy do poduszki.

Jestem zdesperowana. Chcę wiedzieć co mi jest. Mieć realnego wroga, z którym mogę walczyć.
Doradźcie proszę jakie badania wykonać, może coś powtórzyć. Chcę wreszcie zacząć normalnie żyć!

[Monika B]

witaj na forum

Nalezysz do tej grupy ludzi , u ktorych diagnostyka przebiega bardzo opornie.
Coś się dzieje , ale nie ma to odzwierciedlenia w wynikach badan .
Czy byłas kiedyś u reumatologa?
To on powinien spojrzeć na Ciebie całościowo, wystarczy że masz bole stawow i mięsni .
Może tu znajdziesz pomoc- bo hematolog raczej nie będzie zaglądał inaczej , jak z perspektywy zmian w obrazie krwi.
Nasze choroby to jednak nie tylko leukopenia , ale dużo więcej .
warto umowić się na wizytę , mam nadzieję że reumatolog zleci odpowiednie badania.

Na pewno cię to nie pocieszy ale na forum sporo jest osób bez diagnozy mimo że czują się zle.
wiadomo że lepiej walczy się z kimś/ czymś co się zna. Tylko nie zawsze jest to możliwe .
_________________
Szczęście to jest to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy , ale na szukanie go warto poświęcić życie . ( Marie-Henri Beyle) - Stendhal

[Łukasz F.]

Witaj.

Pojedyncze objawy, tj. przewlekłe zmęczenie, bóle stawów, trudności z połykaniem czy oddychaniem nie sugerują zbyt dużo. Tym niemniej widać, że coś jest nie w porządku i na pewno nie jest to na tle psychiki.

Powinnaś drążyć temat. Trzymam kciuki, aby wszystko szybko się wyjaśniło.
_________________
Jestem spokojnym, skromnym i dobrym człowiekiem.
Po prostu nie każdy zasługuje na to, by mnie takiego oglądać.

[perelka20]

Witaj na forum

[Mikalika]

Dziękuję za odpowiedzi. Nie myślałam o reumatologu. Czynnik reumatoidalny u mnie wychodzi ujemny i sądziłam, że w tym kierunku nie ma co iść. Tak na prawdę, to do momentu aż trafiłam na to forum, w ogóle nie przypuszczałam, że to może być inny problem niż hematologiczny. Przez te 10 lat odwiedziłam 4 laryngologów, neurologa, ortopedę, audiologa, hematologa. Każdy z nich patrzy na pacjenta przez pryzmat swojej wąskiej specjalizacji, nikt nie pomyśli nawet, żeby zrobić dokładny wywiad i spojrzeć na człowieka całościowo.
Jedyne czego pragnę, to zacząć wreszcie normalnie żyć. Dolegliwości są na tyle uciążliwe, że odbijają się niekorzystnie na moim życiu rodzinnym

[agnieszka29]

Witaj.


Diagnostyka niektórych chorób bywa żmudna i nie jedna osoba miała dość.
Cóż pozostaje uzbroić się w cierpliwość .
Dużo zdrowia życzę.
_________________
Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem, nie trać nigdy światła nadziei.