WWW.TOCZEN.PL

[Monika B]

Szczerze mowiac ja nikogo nie szukam ale jak ty uwazam ze w związku najwazniejsza jest przyjazn zrozumienie i szacunek.
Milosc mija a jezeli potem nie zostaje juz nic .to niestety
To wszysto sie rozlatuje .dobrze jak na spokojnie .ale do tego trzeba
zgodnosci obojga
Mnie jest dobrze tak jak jest .nie narzekam ale tez trudno mi zyc jakimis zludzeniami........ja potrzebuję spokojnego domu ..zeby gdy czuje sie zle zaszyc sie pod kocem w spokoju .Potrzebuje zrozumienia i opieki ......a nie strachu i wyzwisk.Milosc jest piekna ale na niej samej tylko nie da sie budować .trzeba czegos wiecej, trzeba głownie dojałości obojga, oraz przyjazni, tolerancji wspólnych pasji, oraz podobnego spojrzenia na zycie, jesli tak nie jest ,to trudno, nie ma co tego ciagnąc na siłe dla pozorów

[zuzka]

no właśnie, szkoida że te młode nie chcą przyjąć naszych prawd wynikających z doświadczeń za oczywiste i wykorzystać je pewnie jednak każdy musi odcierpieć swoje...
_________________
Walcz o swoje do szczęścia prawa
Niech świat się wali - Ty się nie poddawaj

[Ewelina]

Mari,
Dzięki bardzo. Wierzę, że tak właśnie będzie A Wam, życzę dużo, dużo szczęścia Buziaczki
_________________
Z każdej ciemnej doliny jest jakieś wyjście, jakiś tęczowy szlak

[agnieszka29]

Ewelinko dla ciebie też zduzo drówka i szczescia pozdrawiam
_________________
Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem, nie trać nigdy światła nadziei.

[janet]

hejka

Bardzo ciekawy ten wątek, ja podobnie jak Ewelina również bym chciała znalezc tego jedynego , ale jak to bywa w życiu nic nie przychodzi tak łatwo. Czasami się zastanawiam czy oby ten jedyny się pojawi Również jak mówie że jestem chora to jest zrozumienie ale po zakończeniu rozmowy już nigdy się nie pojawia no cóż chyba już do tego przywykam i jak ktoś się zjawi to poklikam ale juz nie robie sobie nadziei bo wiem jak to się skończy.
Ech co tu dużo mówić ... wszystko i tak juz powiedzialyscie dziewczyny
_________________
Serdecznie zapraszam: http://www.3majmysierazem.pl/

[kasiulka]

Witam dziewczyny!
może to dziwne, co teraz napisze, ale chyba nie ma konieczności mówić facetowi calej prawdy o chorobie na samym początku znajomości... Oni są tak mało odporni psychocznie, że tej świadomości mogli by nie znieść... Nie mówię tu o oszukiwaniu, ale o dawkowaniu mu informacji. ja mojemu ukochanemu na samym początku (czyli 3 lata temu ) powiedziałam tylk że problemy z nerkami mam, a potem powoli, dopowiadałam całą resztę. Chodzi mi o to, żeby dać sie poznać najpierw jako człowieka, a nie dziewczyny z chorobą
pozdrawiam i szczęscia w miłości (i nie tylko) życzę

[tatsu]

Miałam to szczęście, iż kiedy sie z mężem poznaliśmy byliśmy młodzi i zdrowi... no, może umysły szwankowały (bo wariaty z nas niezłe)
Teraz razemwspieramy sie nawzajem: a pocieszam jego, a on mnie. Mimo całego rozdrażnienia nie wrzeszczymy na siebie, nie wyżywamy się na sobie... doprawdy, to nie mąż, nie kochanek, a prawdziwy przyjaciel.
Wszystkim Wam, dziewczyny, życzę takiego przyjaciela.
I nie bójcie się czekać na niego. Też czekałam. Opłaciło się.

[kinga]

oo to super, że masz w kimś (Twoim mężu) oparcie - razem łatwiej
_________________
Odkąd przestałam przejmować się rzeczami, na które nie mam wpływu, mam wpływ na więcej rzeczy.

[kasiakuc]

ja poznalam męża kiedy byłam już kilka lat chora wcześniej też mi się wydawało że nikt mnie przez chorobę nie bedzie chciał..jednakże przez 3 lata modliłam sie o dobrego męża i w czasie kiedy sie nie spodziewałam poznałam go a raczej to On zakochał sie we mnie...powiedziałam mu o tym co mi jest jakie wynikaja z tego problemy i że może być kłopot z dziecmi .. jednakże zaryzykowalismy we wszystkimi jesteśmy szczęśliwym małżeństwem od 18 lat i mamy dwoje zdrowych dzieci...to wszystko zależy na jakiego faceta sie trafi i jakie on ma podejscie do życia myśmy oboje chcieli mieć rodzine i dzieci i dzieki Bogu tak sie stało ..wierzę że gfdzies ta połowka zawsze jest tylko muszą się spotkać...wszystkim singlom życzę odnalezienia tej połówki bo w naszym przypadku wsparcie najbliższej osoby jest bardzo potrzebne
_________________
cieszmy sie każdą chwilka bo życie tak krótkie jest

[Saada]

Ja tam zawsze byłam chorowita. Jedną z rzeczy, które mój mąż pamięta z początku związku, to jak mnie odprowadzał do przychodni A ze szkoły pamięta, jak zanosił chore na serce koleżanki do lekarza
Jako że jakoś tak nigdy nie umiałam dokręcić kranu... to mi je wszystkie powymieniał na machadełka. W efekcie jak zachorowałam to miałam już przystosowane mieszkanie

Ale to co wydaje mi się ważne w związkach, to nieudawanie kogoś innego.
Przy okazji zastanawiam się czasem, dlaczego wśród chorych te wszystkie irytujące mimozy zawsze mają biegających wokół siebie facetów, a te fajne, walczące dziewczyny, psychicznie w typie sportsmenki to już gorzej?
Bo w zależności od tego, jakie znaki wysyłamy, jednych facetów przyciągamy, a drugich odpychamy.

Kiedyś do gazety napisała zrozpaczona dziewczyna, że nie jest w stanie utrzymać żadnego związku. Bo ona jest inteligentna i ma swoje zdanie, ale nauczono ją w domu, że to jest złe. Więc udaje tą głupawą szarą myszkę. Na to łapie się kandydat. Ale prędzej czy później wychodzi z niej, że jest inteligentna i ma swoje zdanie i wtedy związek jej się rozpada, a ona nie rozumie czemu. A to akurat tu było oczywiste. Dziewczyna przyciągała miłośników głupawych szarych myszek, odpychając miłośników inteligentnych dziewczyn mających swoje zdanie. W efekcie Ci właściwi w ogóle nie brali jej pod uwagę, a ona za to traciła czas na tych niewłaściwych.

Mi nigdy nie przyszłoby do głowy, że choroba może być przeszkodą dla związku. Pewnie dlatego, że jak w czasach jeszcze nastolatkowych miałam bardzo bolesne okresy i akurat odwiedzał mnie jakiś kolega, czy później chłopak, to moja mama zamiast "nie, jest chora, do widzenia" odpowiadała "o, jak fajnie że właśnie przyszedłeś, bo ona właśnie bardzo źle się czuje, to jej poprawisz humor" I nigdy się nie zdarzyło, żeby ktoś nie przeszedł testu na empatię

[kinga]

pocieszyłaś mnie
_________________
Odkąd przestałam przejmować się rzeczami, na które nie mam wpływu, mam wpływ na więcej rzeczy.

[ludmila_07]

Oj Kinga to ty zawsze nas pocieszasz, niektórzy z nas mają tylko większy bagaż doświadczeń życiowych, którego nabywa się .......z wiekiem
Saada napisała prawdę o tym przyciąganiu i odpychaniu i najważniejsze że trzeba być zawsze sobą
_________________
W swojej walce z życiem stań po stronie życia - Franz Kafka

W naszym życiu jak na palecie artysty jest jeden jedyny kolor, który nadaje znaczenie życiu i sztuce - kolor miłości
Mark Chagall

[kasiakuc]

oj tak zgadzam sie ze nalezy zawsze byc sobą a nie czynic sie kims innym niż sie jest w rzeczywistości nie nalezy ukrywać to co jest waże a przecież kłopoty ze zdrowiem raczej do tego należą..ja nie ukrywałam od początku mój przyszły mąż o wszystkim wiedział choc nic nie widział bo byłam w okresie bardzo dobrej remisji dopiero po kilku latach przekonał sie osobiscie jak to jerst gdy remisja sie kończy nie zmoiaeniło to jednak w zadnej mierze uczucia jakim mnie darzył wręcz jeszcze bardziej zrobil sie troskliwy i opiekował sie dziećmi gdy ja nie mogłam... myślę że gdy trafia sie na wlasciwego faceta to przeznaczenie jest nieuniknione..czego wsystkim pannom serdecznie życzę..
_________________
cieszmy sie każdą chwilka bo życie tak krótkie jest

[ludmila_07]

ja też mogę chorować przy swoim mężu,
dzieci , dom, obowiązki - mam ogromną pomoc
ale i dla mnie ma cierpliwość , serce, optymizm , wiarę i ogromne wzruszenie....
nigdy wcześniej nie widziałam łez w oczach tego faceta, ani jak urodziły się dzieci ( było to przecież normalne wydarzenie) ani jak zmarła teściowa.
niedawno zobaczyłam drugie oblicze tej bliskiej mi od 22 lat osoby.
_________________
W swojej walce z życiem stań po stronie życia - Franz Kafka

W naszym życiu jak na palecie artysty jest jeden jedyny kolor, który nadaje znaczenie życiu i sztuce - kolor miłości
Mark Chagall

[kinga]

tak sobie myślę i stwierdzam, że ja zawsze byłam nieszczęśliwie zakochana, heh niewłaściwie lokowałam swoje uczucia i tylko cierpiałam i to już zanim zachorowałam...
potem to się na tyle zmieniło, że zaczęłam myśleć o tym, że nie zasługuję na drugą osobę, bo będę tylko niepotrzebnym ograniczającym ciężarem
głupie myślenie, wiem...
i nie chodzi tu, że wszystkie osoby chore są skazane na samotność..tylko to jakoś do siebie wzięłam-nie mogę ograniczać nikogo

a teraz na dodatek żyjemy w czasach, gdzie wygląd, piękne wysportowane ciała liczą się najbardziej; o prawdziwych uczuciach mało się mówi
większość facetów (bez obrazy) idzie na ilość-kto więcej zaliczy itp.

a ja sobie marzę o kimś, przy kim poczuję się bezpiecznie, o kimś kto się mną zaopiekuje....o kimś, do kogo będę mogła się przytulić...
i tak czasem smutno się robi..

no ale koniec marudzenia
_________________
Odkąd przestałam przejmować się rzeczami, na które nie mam wpływu, mam wpływ na więcej rzeczy.