WWW.TOCZEN.PL

[Sugar]

To ja chyba miałam szczęście, że trafiłam na lekarzy, któży podchodzili do sprawy "holistycznie" i raczej wyznawali teorię, że wiele różnych objawów może mieć jedno, poważne żródło i trzeba wykluczyć różne możliwości. Czasam coś, co wydaje nam się nieistotne i niezwiązane z tematem, może być ważne i na odwrót. Ja np. długo i dokładnie opowiadałam pani reumatolog o wadach postawy w dzieciństwie, skręconych kostkach itd. a dostałam "ochrzan" za to, że nie wspomniałam, że chorowałam na depresję (wydało się przy pytaniu jakie leki ostatnio zażywałam). Zgadzam się jednak, że zasypywanie lekarza mnóstwem różnorodnych objawów mija się z celem. Będę brutalnie szczera, taki lekarz od razu, w myślach, wkłada nas do przegródki "hipochondria" i może przeoczyć coś naprawdę ważnego. Lepiej skupić się na jednym lub kilku naszym zdaniem najpoważniejszych i najbardziej uciążliwych objawach. Wiem coś o tym, bo moi przyszli teściowie są lekarzami i zwrócili mi na to uwagę.

[encorton]

[kinga]

[kasia0312]

Ja miałam trochę miej szczęścia, bo zanim trfiłam na reumatologię byłam wilekrotnie hospitalizowana i operowana na przeróżnych oddziałach.Nikt wcześniej nie wpadł, by połączyć to wszystko razem(poza moją siostrą, ktorej nie chcialam sluchać)..Co ciekawe to rzadko chodzilam do lekarza, bo i tak mi nie pomagał, tylko lądowałam w szpitalu już w ostrych stanach.
..za to na reumatologii,gdy na nią trafiłam diagnozę postawiono ekspresowo- pierwszego dnia stwierdzono toczeń i podano mi pulsy.z tym,że wyniki na przeciwciała miałam już zrobione wcześniej ambulatoryjnie.Zrobiono mi tyle badań,że w całym wcześniejszym życiu tyle nie miałam- ale one tylko potwierdziły wstępną diagnozę.
...ale zanim to nastąpilo to czasami sama zastanawiałam się co ze mną nie tak, czy to może jakaś hipochondria- no wiecie wszystko boli-ciągle boli, wieczne gorączki,siły nie ma, jeść nie można, bo boli, byle co jakieś wysypki, skaleczenia się nie goją, owrzodzenia na nodze,słoneczko szkodzi itd...i można byłoby wyliczać jeszcze długo...czasami
zastanawiałam się czy ja sobie tego wszystkiego nie wymyślam, bo
wszyscy dookoła żyją jakoś normalnie, tylko mi ciągle coś dolega( i wstydziłam się tego i ukrywalam swoje zle samopoczucie)...a niektóre objawy według mnie niby nieważne ,a okazały się kryterium do postawienia diagnozy...Co ciekawsze to moja siostra jest lekarzem i od jakiegoś czasu mówiła mi coś o podejrzeniu choroby tkanki łacznej(mówila,że to nienormalne,zeby u tak mlodej osoby wysiadało tyle rzeczy), ale ja nie chcialam o niczym słyszeć i jeszcze ja napadlam,żeby mi nowych chorób na siłę nie wyszukiwała..
A przeciwciała zrobiłam, bo bardzo mi dokuczal Raynould i mialam mieć zabieg laparoskopowy i trzeba bylo określić czy jest to oddzielna przypadłość czy dodatek do jakiegoś choróbska...Ale i tak zaciągnęła mnie na nie siostra..i wyszły bardzo wysokie miana... zaniosła wyniki do pani profesor Majdan w Lublinie, a pani doktor kazała natychmiast przyjść na oddział...oczywiście zanim poszlam to minął miesiąc, bo mialam zaplanowane inne sprawy.........i tak oto witajcie Motylki..
I teraz mimo wszystko jest lepiej, bo przynajmniej wiem co mi jest i gdzie szukać pomocy...także współczuję wszystkim niezdiagnozowanym....
encorton..ja uważam,ze jeśli lekarz slucha naprawdę pacjenta to nie zbagatelizuje takiej ilości objawow,a jeśli sam sobie nie umie poradzić to powinien odesłać do innego specjalisty.W praktyce jest trochę inaczej..
Nie rozumiem na co czekac ...to trzeba by zacząć chodzić regularnie za kazdym razem z inna dolegliwościa.

[Sugar]

[kinga]

ale ja nie mówię, że na siłę czegoś się doszukiwać
chodzi o to, że dla lekarza dany objaw ma jakieś znaczenie i nie powinno się zatajać - mówię o prawdziwych, nie urojonych objawach
czasem jeden objaw może "natchnąć" lekarza i go oświeci

nie jestem zwolenniczką zatajania przed lekarzem, tego co się dzieje z naszym organizmem
wiem, że takie zachowanie może być czasem zgubne dla nas
_________________
Odkąd przestałam przejmować się rzeczami, na które nie mam wpływu, mam wpływ na więcej rzeczy.

[kasia0312]

Wiecie niepokoi mnie to,że trzeba czasem "paść"żeby zostać zdiagnozowanym, bo jak ma sie niewystarczająco mocne objawy i jeszcze jak się przy tym dobrze wygląda to gotowy hipochondryk.

[Sugar]

Ja Cię rozumiem Kinga, ale naprawdę, lepiej ograniczyć się do tych kilku najważniejszych, niż ni stąd ni z owąd wpaść do lekarza i zasypać go dolegliwościami. Co on sobie ma pomyśleć? Najprawdopodobniej pomyśli, że nie masz co robić, tylko całymi dniami wyszukujesz gdzie cie boli, a gdzie strzyka. Naprawdę. Nie mówię, żeby zatajać, tylko przeprowadzić jakąś rozsądną selekcję. Jeżeli lekarz zacznie coś podejrzewać, to zapyta o inne objawy. Wiem to z doświadczenia jak i z bezpośrednich relacji znajomych lekarzy, na temat tego jak się nie zachowywać, jeżeli chcesz być poważnie potraktowana/y.

[jagula]

Mnie niepokoi też to,że się trzeba włóczyć od lekarza do lekarza i mieć przygotowaną całą wypowiedź- rzeka - wywiad na temat swego zdrowia i samopoczucia.
_________________
Fenomen czeskich psów- kundle wyglądają jak rasowce a rasowce przypominają kundle

[kasia0312]

Taak...też "kocham "pytanie...a jak to się u pani zaczęło?

[Sugar]

Wiecie co, pomyślałabym, że to co mnie spotkało, to może nie tyle szczęście, co może prywatna służba zdrowia, ale wczoraj byłam u swojego lekarza studenckiego, przestudiowawszy moje wyniki umówił mnie z urologiem z NFZ na dzisiaj. Przyjęła mnie miła i uśmiechnięta pani doktor, która wypytała, jakie mam objawy, dokładnie objaśniła mi, co oznaczają moje wyniki i co mi może dolegać, jak mam w takim razie postępować, a nawet na czym polega zabieg usunięcia migdałów, który mam mieć zrobiony i jak długo się jest po tym w szpitalu, zrobiła mi usg, zapewniła, żeby się nie martwić i kazała wrócić już po zabiegu, z nowymi wynikami. Czy mam sądzić, że to cud?

[kasia0312]

ja na swojego reumatologa nie moge narzekac, bo zna mnie od postawienia diagnozy także nie muszę mu wiele mówic ..i to mnie cieszy,ale też nie kwestionuje jak coś powiem.

[a_o_wroc]

kasiula, a jak ty masz diagnoze?

mnie czekaja jeszcze wizyty u zakaźnika, kardiologa, endokrynologa... i jesli nic nie znajda, to chyba u psychiatry...
_________________
Dopóki walczymy, jesteśmy zwycięzcami...
Aneta

[Sugar]

Eh! Wycieczka po wszystkich możliwych specjalistach - skądś to znam... Nie martw się a_o_, jeżli coś jest, to napewno w końcu to znajdą. Lekarze nie są aż tacy źli, w większości wiedzą co robią. Zresztą, o ile dobrze zrozumiałam, to już znaleźli wadę serca i tężyczkę. Pewnie to są przyczyny wielu twoich problemów, mam nadzieję, że nic więcej poważnego. Z trojga złego, już chyba lepiej mieć nerwicę, niż toczeń, albo twardzicę. Trzymam kciuki, żeby wszystko się wyjaśniło.
Ps.: Nabawilam się obsesji na tym punkcie, ale każ zbadać sobie migdałki. Powiedz koniecznie swojemu lekarzowi pierwszego kontaktu o tych problemach z przełykaniem i uczuciu, że coś Ci przeszkadza w gardle i że masz często stany zapalne w ustach i prosisz, żeby Ci obejrzał gardło. Albo spróbuj "wydębić" skierowanie do laryngologa. Ostatnio lekarze mi powiedzieli, że jak się ma chore migdałki, to mogą być tzw. "ogniskiem siewnym" i dawać wiele różnych objawów w calym organizmie.

[kinga]

a_o_wroc kiedyś jak leżałam na reumatologii we wrocku, to poznałam dziewczynę, która ok roku leżała w różnych szpitalach, wszyscy zastanawiali się co jej jest, robili przeróżne dostępne badania, męczyli ją
objawów miała całą masę
w końcu poszła do prof Szechińskiego i w czasie jednej wizyty postawił prawidłową diagnozę
kilka miesięcy leczenia i jak nowa jest
_________________
Odkąd przestałam przejmować się rzeczami, na które nie mam wpływu, mam wpływ na więcej rzeczy.